Alle passie en liefde voor hardlopen!
Mijn weg van revalidatie naar herstel
12 mei 2023
Alle blogs,Eigen verhalen
Lucas van der Linden
Update over mijn gezondheid
Laatste tijd heb ik veel algemene informatie over hardlopen gepost. Daarom dacht ik dat het nu wel weer een mooi moment was om een nieuwe blog over mezelf te maken, in het bijzonder over mijn revalidatie. Zoals jullie waarschijnlijk al weten, heb ik het in mijn vorige blog gehad over mijn diagnose, colitis ulcerosa. Deze darmaandoening heeft meer impact op mij gehad dan ik van tevoren gedacht had. Dit gebeurde allemaal in februari 2023, en zijn we nu weer een aantal maanden verder. Daarom wil ik jullie weer een nieuwe update geven over mijn gezondheid, in de vorm van een samenvatting. In dit blog lees je over mijn revalidatietraject, mijn weg van revalidatie naar herstel.
Maart
Begin maart
Na februari was maart voor mij nog steeds een lastige maand. Het moment dat ik voor een hele tijd niets meer kon doen was bij mij goed ingedaald en had het nu geaccepteerd. In deze maand heb ik vooral veel gewandeld, begin van de maand meestal niet langer dan een half uur. Het lastige was dat ik voor mezelf goed moest aanvoelen wanneer ik door mijn energie heen zat. Soms had ik dit goed ingeschat en voelde ik me na zo’n wandeling nog goed. Maar heb ook regelmatig gehad dat het tijdens de wandeling allemaal goed aanvoelde, en dat ik na deze wandeling de rest van de dag op de bank moest liggen.
Begin maart was het voor mij belangrijk om voldoende rust tussen de wandelingen te pakken. Als ik nog energie over had, was ik vooral veel aan mijn website aan het werken, omdat ik daar plezier en motivatie uit kon halen. Het was heel erg zoeken naar een balans tussen beweging voor meer motivatie en voldoende rust om weer energie terug te krijgen. Dit was erg lastig voor mij, omdat ik iemand ben die snel over de grens gaat en het uiterste van zichzelf wil vragen. Daarom was het begin deze maand nog steeds even schakelen.
Eind maart
De tweede helft van maart zat er al weer iets van vooruitgang in. Ik had nu eindelijk wat meer een balans gevonden tussen bewegen en voldoende rust houden. Ik had mijn ‘sterke wil’ om weer veel te doen iets afgeremd, waardoor ik het wandelen gedoseerd en geleidelijk op kon bouwen. In plaats van een half uur, kon ik nu zo tot drie kwartier wandelen. Deze (kleine) vooruitgang gaf mij weer wat meer vertrouwen. Dit vertrouwen in combinatie met mijn sterke wilskracht, bracht mij op het idee om weer eens kleine stukjes hard proberen te lopen. Het eind van deze maand heb ik eigenlijk alleen maar op de loopband hardgelopen. In het begin niet veel langer dan een kwartier, en een paar weken later niet langer dan een half uur.
Tijdens het hardlopen op de loopband merkte ik wel hoe ver mijn uithoudingsvermogen achteruit was gegaan. Een half uur lopen op 8 km/h was al voldoende om mij de rest van de dag op de bank te laten liggen, dus moest ik mijn energie hiervoor opsparen. Toen ik weer een half uur zonder pauze achter elkaar op een rustig tempo kon lopen, besloot ik een paar keer in de week korte intervallen in te plannen. Omdat deze intervallen een stuk intensiever waren dan de rustige loopjes, had ik besloten deze voor maximaal een kwartier te doen. Deze intervallen waren niet heel lang, meestal maximaal een minuut en dan op een snelheid van 12-14 km/h. Om extra kracht erbij te trainen besloot ik af en toe op een iets hoger tempo te lopen met gewichtjes van 2 kg in mijn hand. Zo kon ik toch een beetje het bovenlichaam sterk houden.
Al snel kwam er een moment dat er geen enkele dag was dat ik echt stil zat. Zo wisselde ik de dagen af met op de ene dag op de loopband en de andere dag een korte wandeling. Het deed me goed om wat meer te kunnen bewegen en ook al kostte het mij veel energie, gaf het mij aan de andere kant ook het gevoel dat ik hier meer energie van terug kreeg. Voor mij was het weer ontzettend fijn om mijn passie, hardlopen, weer uit te kunnen voeren.
April
Begin april
April was voor mij weer een maand met een stap vooruit. Ondertussen was het buiten beter weer geworden en kon ik zowat alle soorten trainingen op de loopband doen die maximaal een half uur duurde. Doordat alles op de loopband zo goed ging en het lekkere weer, besloot ik maar weer eens om buiten te gaan hardlopen. Voor mijn hardloopsessies buiten, had ik besloten om mijn Strava van mijn Garmin Connect te ontkoppelen, zodat ik mezelf niet met anderen kon vergelijken en de focus volledig op mezelf te houden.
De eerste keer buiten hardlopen, voelde geweldig, al was ik na afloop wel enorm buiten adem. Buiten liep ik niet langer dan een half uur, aangezien het buiten hardlopen zelfs zwaarder aanvoelde dan binnen op de loopband. Het was zelfs zo’n verschil dat ik met buiten hardlopen eerst moest beginnen met rustige loopjes van een half uur. Het eerste kwartier was mijn hartslag nog rond de 130, maar liep aan het einde op tot 150-160, zonder dat ik sneller was gaan lopen. Wel vermoeiend, maar super fijn om weer buiten te lopen. Zodra ik voldoende energie had en de kans kreeg, deed ik mijn hardloopschoenen aan en ging heerlijk op het gemakje buiten in de zon een half uurtje lopen.
Eind april
Tot nu toe zat het grootste verschil voor mij in energie tussen de eerste helft en de tweede helft van april. Het lopen ging steeds beter en leek mijn energieniveau eindelijk goed onder controle te hebben. Mijn energieniveau begon enorm te stijgen. Was en ben nog zeker niet op mijn oude niveau, maar beter ging het zeker. Ik had voor mezelf besloten om gezonder te gaan eten. Zo ben ik meer plantaardig gaan eten, dus veel groente en fruit en minderen met vlees.
Voor mijn gevoel heeft dit tot nu toe echt een enorme bijdrage geleverd aan het hebben van meer energie. Ik kon meerdere dingen op één dag gaan doen, zoals boodschappen doen en een half uurtje hardlopen. Ook fietsen werd onderdeel van mijn activiteiten. Ook dit deed ik maar een half uurtje, nog niet verder dan 15 km. “Een beetje trainen voor vakantie”, dacht ik stiekem. Na een kwartier fietsen werd het voor mij zwaar en liep mijn hartslag op naar 140-150. “Dit gaat nog zwaarder dan hardlopen”, dacht ik eerst.
Uiteindelijk ging naast het hardlopen ook het fietsen steeds beter. Ondertussen had ik nog voor de meivakantie een laatste fietsrit gedaan van ongeveer 40 minuten, waarbij mijn hartslag laag bleef. Zelf voelde deze fietsrit ook goed en was ik na afloop niet helemaal gesloopt. Mijn rusthartslag was ondertussen ook lager geworden. Waarbij deze eerst rond de 45 was, was deze nu weer gedaald tot onder de 40. De trainingen waren nog steeds aan de korte kant, maar gingen goed. Ik was blij dat ik nu fit op vakantie kon gaan.
Meivakantie
In de meivakantie zijn we naar een camping gegaan bij het plaatsje Port-Grimaud, Côte d’Azur in Zuid-Frankrijk. We zaten aan een baai precies in het midden gelegen tussen Sainte-Maxime en Saint-Tropez. Terwijl het in Nederland regenachtig was, hadden we hier heel de vakantie zon gehad met temperaturen rond de 25 graden. Dat was wel even lekker. Ik knapte hier niet alleen fysiek van op, maar vooral ook mentaal.
Wandelen
Omdat ik nogal een sportief gezin heb, zijn wel bijna elke dag wezen wandelen. In het begin was dit voor mij nog best wel spannend, aangezien ik thuis maar tot maximaal een uur kon wandelen. Hier gingen we rotswandelingen doen die twee uur konden duren. Ik had afgesproken om aan te geven als het wandelen voor mij niet meer ging.
Hierboven een paar foto’s van de rostwandelingen, Cap Lardier. Rechts op de foto kan je in de verte Cap Taillat zien liggen.
Cap Camarat (Ramatuelle)
De eerste wandeling hadden we bij Cap Camarat gedaan (Ramatuelle). We hadden een stukje langs de kust gelopen naar een baai toe. Daar hadden we pauze genomen en zijn we weer terug gegaan. Bij deze wandelroute moesten we veel klimmen en dalen langs en over de rotsen. Daardoor hadden we hier wat langer over gedaan, 1 uur en 40 minuten over 5,4 km.
Cap Lardier (La Croix-Valmer)
De zwaarste wandeling voor mij, was de wandeling bij La Croix-Valmer, naar Cap Lardier. Dit was nogal een lange wandeling, zelfs iets te lang voor mij. We liepen nog op de heenweg, ik voelde me nog steeds goed en had nog voldoende energie. Na 4,5 km, begon het plotseling te regenen en besloten we terug te lopen. En daar kwam het, de terugval, na 5 minuten aan de terugweg begonnen te zijn. De rest van de terugweg had ik het behoorlijk zwaar, ruim 4 km terug lopen met klimmen en dalen. We konden nergens de route inkorten, dus moest ik de route uitlopen. Uiteindelijk was dit wel geluk, maar na de wandeling was ik wel kapot. De totale afstand van deze wandelroute was 9,6 km, die we in 2 uur en 21 minuten hadden gelopen.
Cap Taillat (Ramatuelle)
De laatste wandeling van de vakantie was bij Cap Taillat. Het grappige aan deze wandeling was dat het pad af en toe ophield en dat je je eigen pad moest lopen via de rotsen. Dit was leuk en uitdagend, maar tegelijkertijd ook best vermoeiend. Gelukkig was de wandeling naar Cap Taillat maar kort, in totaal, heen en terug maar 4 km. Bij Cap Taillat hadden we een uitgebreide pauze gehouden aan een zandstrandje. Heerlijk even met de voeten in het water om weer voldoende op te laden voor de terugweg.
Hardlopen
Het plannen van de hardloopsessies
Als fanatiek hardloper ben ik natuurlijk ook wezen hardlopen, al was dit nog best wel lastig plannen tussen de wandeldagen door. Vaak was ik na het wandelen moe en moest ik hier de rest van de (mid)dag van bijkomen. Toch is het mij gelukt om in anderhalve week 3 keer hard te kunnen lopen, waarvan elke trainingssessie weer een andere was.
Eerste hardloopsessie
Mijn eerste hardlooprondje was op vrijdag 28 april, de dag na aankomst. Dit was gewoon een rustig loopje van ongveer een half uur, om de boel te verkennen. Dit hardlooprondje liep ik over een stukje fietspad, waarna ik vervolgens door Port-Grimaud liep en over het strand via de andere camping terugliep. Zuid-Frankrijk was duidelijk wennen voor mij, vooral door het warmere weer. Mijn gemiddelde tempo was 5:23/km, wat voor mij echt aan de langzame kant is. Mijn hartslag begon al rond de 140 en liep uiteindelijk op tot 160, wat al ergens in zone 3 is voor mij. Toch voelde het eerste hardlooprondje goed, had het toch maar weer eens gedaan om goed te kunnen acclimatiseren.
Tweede hardloopsessie
Mijn tweede hardloopsessie was op 2 mei, waarbij ik een snelheidsstraining deed over het fietspad richting Sainte-Maxime en terug. Omdat het al iets beter ging dan de eerste hardloopsessie, kon ik deze training 45 minuten doen. Voor de snelheidstraining, had ik een uitgebreide warming-up gedaan die bestond uit 5 minuten touwtje springen, 10 plyo jumps op het flonder en 15 minuten rustig inlopen. Vervolgens had ik op de heenweg versnellingen van 3 x 15 seconden gedaan, met tussendoor 3 minuten dribbelpauze. Om mijn uithoudingsvermogen te testen, had ik nog 2 minuten op licht progressieve snelheid gelopen. Dit ging duidelijke nog stukken minder goed dan de korte intensieve intervallen. Na voldoende rust te hebben gepakt, deed ik nog twee versnellingen van 15 seconden. Deze gingen ontzettend lekker. Zo had ik mijn snelle spiervezels weer een prima trainingsprikkel gegeven.
Derde hardloopsessie
Na de tweede hardlooptraining, dacht ik bij mezelf “mijn snelheid zit goed, maar ik moet iets aan mijn uithoudingsvermogen doen”. Daarom besloot ik twee dagen later een duurblokken training te doen, weer over het fietspad richting Sainte-Maxime en terug. Mijn warming-up bestond weer uit 5 minuten touwtje springen en 15 minuten inlopen. De kern van mijn training was 8′-6′-4′-2′-1′-30″-15″, waarbij elke kortere interval iets harder ging.
De boulevard van Sainte-Maxime, het pad waarover ik liep tijdens mijn hardloopsessies
Alle tempo’s had ik op gevoel gelopen, waarbij ik de eerste 8 en 6 minuten nog wat voorzichtig had afgetast. Tussendoor nam ik telkens 1 minuutje dribbelpauze. Vanaf de 4 minuten, begon ik wat meer gas te geven. Bij de interval van 2 minuten liep ik onder de 4:00/km, bij 1 minuut 3:26/km, bij 30 seconden 3:01/km en bij 15 seconden 2:34/km. Na afloop was ik zeer tevreden over deze training, alles voelde goed en de opbouw van de tempo’s klopten precies. Dit was denk ik de beste en meest lekkere hardlooptraining die ik deze vakantie had gedaan.
Genieten van de omgeving
Naast focus op de training zelf, was het ontzettend genieten om in de avonduren hardlopend te genieten van de mooie ondergaande zon langs kust over de boulevard. Die mooie rode gloed boven de baai, gaf mij absoluut nog meer motivatie voor mijn hardlooptrainingen.
Fietsen
Natuurlijk kon het fietsen niet ontbreken in de vakantie. Spijtig genoeg kwam ik er bij aankomst achter dat mijn wielrenschoenen nog thuis lagen, dus baalde ik er in eerste instantie ontzettend van dat ik nu niet meer kon fietsen. Gelukkig hadden ze op de camping zelf nog altijd een fietsverhuur. Hier heb ik twee keer een elektrische mountainbike gehuurd. Ja, jullie horen het goed, elektrisch. Door wat meer ondersteuning te hebben tijdens mijn fietsritten kon ik wat langer doorfietsen zonder snel vermoeid te raken. Dat was voornamelijk de rede waarom ik deze fiets wilde huren.
Eerste fietsrit (kustroute naar Fréjus)
De eerste fietsrit vond plaats op zaterdag 29 april. Ik maakte kennis met de elektrische mountainbike. In het begin was vooral het regelen van die ondersteuning in combinatie met schakelen nog best wel lastig. Denk dat ik na ongeveer 10 km te hebben gefietst, de fiets wel redelijk onder controle had. Zelf had ik een mooie fietsroute in gedachten om via de kust naar Fréjus te fietsen en weer terug, wat zo’n 30 km heen en terug was. Vond het wel spannend, omdat de man van het fietsverhuur vertelde dat de actieradius van de motor ongeveer 60 km was.
Het grootste gedeelte van de tijd had ik de mountainbike op de hoogste ondersteuningsstand staan, waardoor ik continu 40 km/u kon rijden. Alleen door plaatsjes aan de kust, zette ik de ondersteuning wat terug, puur voor de veiligheid. Doordat ik continu zo hard kon rijden, vlogen de kilometers in korte tijd zo voorbij. Voordat ik het wist was ik al bij Sainte-Maxime, daarna volgden er allemaal kleine leuke plaatsjes langs de kust met ontzettend leuke winkeltjes en boulevards. Ik reed door San Peire, Les Issambres, La Gaillarde en Saint-Aygulf.
De weg langs de kust was vrijwel constant bochtig, waarbij je vaak omhoog en omlaag reed. Aan de rechterkant had ik een mooi uitzicht op de rotskust en de zee. Na door al deze kleine plaatsjes gereden te zijn, kwam ik aan bij Fréjus. Vanwege de beperkte actieradius, durfde ik niet veel verder meer te gaan en besloot maar weer om te keren. Zelfde route terug, laatste stuk bij Saint-Maxime ontzettend druk. Na Saint-Maxime weer voorbij te zijn, was ik zo weer thuis. De teller gaf 62 km aan in 2 uurtjes, een heerlijk snelle fietsrit.
Tweede fietsrit (via Saint-Tropez)
Omdat de eerste fietsrit zo goed ging, wilde ik de tweede fietsrit nog iets langer doen. Ik had een fietsrit gepland van ongeveer 70 km, door Saint-Tropez en Cavalaire-sur-Mer heen ging. Toen ik weer de elektrische mountainbike gehuurd had, kwam ik erachter dat deze ondersteuning maar maximaal 25 km/u kon. In deze fietsrit zaten ongeveer 850 hoogtemeters, dus wilde ik zuinig zijn met de motor. Naar Saint-Tropez toe was het vlak, dus besloot ik zonder de motor aan hier naartoe te fietsen.
Zoals verwacht, was het bij Saint-Tropez erg druk, maar wel super mooi. Ik reed over de hoofdweg langs de baai, waar ik aan de andere kant Sainte-Maxime zag liggen en reed vervolgens langs het winkelcentrum. Na Saint-Tropez, reed ik door naar Ramatuelle. Dit was een steile weg omhoog, dus zette ik de ondersteuning aan. Gedurende de rit was het ontzettend fijn om de ondersteuning aan te hebben staan bij het omhoog rijden. De fiets trok mij makkelijk met 25 km/u naar boven toe. De stukken naar beneden zette ik de motor uit en kon hierdoor snelheden halen van 40-50 km/u. De kilometers tikten hierdoor lekker weg.
Na Ramatuelle, kwam ik langs de strandjes waar we waren wezen wandelen. Ook reed ik door een paar leuke plaatsjes, zoals La Croix-Valmer en Cavalaire-sur-Mer. Vooral Cavalaire was ontzettend mooi, vanwege een mooie lange uitgestrekte boulevard met uitzicht op de heuvelachtige kust en de kleine haventjes.
Onderweg een stop genomen bij Cavalaire-sur-Mer (op 45 km/ 70 km van de fietsroute)
Toen ik Rayol-Canadel-sur-Mer gepasseerd was, ging het in een steile weg omhoog. Ik reed door een soort van bergketen, die rollercoastachtig in scherpe bochten omhoog en omlaag ging. Uiteindelijk kwam ik uit in het plaatsje La Môle en kon de hoofdweg pakken naar Cogolin. Ondertussen had ik al 60 km in de benen en merkte dat ik al wat vermoeid was. Na Cogolin reed ik langs Grimaud en vanaf Grimaud was het nog een klein stukje tot aan de camping.
Ondanks dat ik na afloop behoorlijk vermoeid was, was deze meer uitdagende fietsroute super mooi. Voor mensen die hier naartoe gaan op fietsvakantie is deze fietsroute echt een aanrader!
Op dit moment
Op dit moment ben ik weer een week terug van vakantie en heb het ritme thuis weer opgepakt. Sinds de meivakantie is mijn energieniveau enorm gestegen, waarschijnlijk ook door mijn gezondere dieet. Dat ik in de vakantie zo actief heb kunnen zijn, heeft mij weer veel zelfvertrouwen gegeven. Waarbij ik eerst na een korte wandeling al terugslag had, heb ik nu na een wat zwaardere hardloopsessie helemaal geen terugslag meer, maar eerder een voldaan gevoel.
Nu ben ik vooral veel aan het werken om mijn hardlooptrainingen steeds meer uit te breiden, zodat ik straks weer op mijn oude niveau kan trainen. De gezonde voeding ben ik van plan er in te houden, misschien dat ik straks zelfs van het vlees af wil. Het geeft mij zoveel extra energie dat het niet alleen gunstig is voor mijn gezondheid, maar ook voor mijn sportprestaties. Ook blijf ik regelmatig ritten maken op de racefiets, gewoon voor de fun en voor meer variatie in mijn trainingen. Zaterdag ga ik ook weer starten met werken bij Run2Day, nog niet de volledige uren, maar wel voor al wat uurtjes.
Kortom, het lijkt erop dat ik mijn oude leventje steeds meer op kan gaan pakken. Mijn energieniveau is in korte tijd onverwacht hard gestegen, waardoor ik bijna weer van alles kan gaan doen. Daarnaast geven hardlopen en aan mijn blogs / website werken mij super veel energie terug, omdat deze twee simpelweg gewoon mijn passies zijn. Het lijkt erop dat het geduld beloond wordt. Nog even dit geduld houden en hopelijk kan ik dan weer alles wat ik voorheen ook kon, hopelijk ook weer wedstrijden lopen 😉
Zie ook:
Share:
Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn
WhatsApp
2 reacties
Goed te lezen dat het beter met je gaat Lucas!! 👊🏻
Dankjewel Ingeborg!