On Cloudboom Strike (review): On’s snelste wedstrijdschoen
Alle passie en liefde voor hardlopen!
Snertcross Tilburg 2022
31 oktober 2022
Alle blogs,Eigen verhalen,Hardloopwedstrijden
Lucas van der Linden
Hardloper / Medewerker hardloopwinkel
Snertcross Tilburg 2022
Afgelopen zaterdag 29 oktober de eerste cross van dit seizoen gelopen, de Snertcross. Een niet al te grote en spannende wedstrijd, dus een prima cross om weer even in te komen. Aangezien de Snertcross het soortgelijke parcour van de Warandeloop bevat was dit een mooie gelegenheid om aan deze cross mee te doen. Afgelopen races gingen wat minder, dus nu hoopte ik mijn wedstrijdritme weer terug te vinden en op te pakken. In dit blog ga ik een samenvatting geven over mijn gelopen race.
Voorbereiding
De voorbereiding naar de wedstrijd was prima. Ik had besloten om de wedstrijd als progressieve looptraining mee te pakken. Zoals bijna elke training in het najaar deed ik vooral langere duurtrainingen. Afgelopen dinsdag had ik 2 x 3200 gelopen verdeeld in 200 tempo (38″-36″) en 200 easy (48″) met vervolgens nog 5 x 200 tempo (van 35″ naar 31″) met telkens 20″ rust. Deze training voelde goed en gaf mij vertrouwen richting de wedstrijd. Woensdag liep ik een rustige duurloop voor het herstel en de donderdag een duurbloktraining in het bos met 16′-12′-8′ progressief van Z2 naar IAT. Aangezien de donderdagtraining veel leek op de manier waarop ik de wedstrijd zaterdag wilde gaan lopen, gaf mij dit goede hoop. Vrijdag hield ik rust, zodat ik de volgende dag een optimale race kon lopen.
De wedstrijd
Voor de wedstrijd
Vlak voor de wedstrijd was ik eigenlijk helemaal niet zenuwachtig. Waarschijnlijk doordat ik meer zekerheid had gekregen door alle goede trainingen en daarom dus deze wedstrijd ook mooi progressief kon lopen. Ik liep de lange cross. De cross bestond uit 4 rondes van 2 km lang, dus in totaal 8 km.
De start
Bij de start was ik goed weg. Er waren een hoop atleten die al vroeg in het begin van de wedstrijd het voortouw wilde nemen, dus liet ik ze hun gang gaan. Al snel ontstond er een kopgroep waarbij ik besloot wat afstand te nemen en deze groep in het oog te houden. Dat ik mezelf de eerste kilometer goed had ingehouden bleek wel, ik kwam in 3:40 door. Het tempo voelde lekker comfortabel en ik had helemaal niet het idee dat ik een wedstrijd aan het lopen was. Aan de ene kant wel lekker, maar aan de andere kant toch wel een beetje een tegenstrijdig gevoel. Na de eerste kilometer besloot ik het tempo iets op te voeren, waardoor ik de tweede kilometer in 3:34 door kwam. Bij de doorkomst van de eerste ronde begon ik steeds meer naar de kopgroep toe te lopen.
Km 2 t/m 5
Begin van de tweede ronde hield ik mezelf nog een klein beetje in. De derde kilometer liep ik in 3:39, dus dat was prima. Na de derde kilometer was mijn geduld een beetje op en begon ik het tempo nog iets op te voeren. De vierde kilometer liep ik daarom ook in 3:29. Ondertussen had ik mezelf bij de kopgroep aangesloten en begon uiteindelijk steeds wat plaatsen op te schuiven. Op een gegeven moment zag ik mijn kans om weg te lopen en het tempo dus nog iets op te voeren. Ik voelde dat ik hier wel de benen voor had. De paar voorste lopers uit de kopgroep hadden dit door en proberen bij mij aan te haken. De vijfde kilometer liep ik in 3:29, hetzelfde als de vorige kilometer.
Km 5 t/m de finish
Kilometer vijf was ook meteen de laatste kilometer die voor mij goed liep. Hier kwam namelijk het punt dat ik helemaal instortte. Ik probeerde er alles aan te doen om het tempo vast te houden, maar in plaats daarvan ging het tempo alleen maar achteruit. Ik werd door iedereen uit de kopgroep ingehaald, ik wilde nog mee maar dat was tevergeefs. De zesde kilometer ging in 3:39 en de zevende zelfs in 3:47. Man, dacht ik. Normaal gesproken heb ik hier zelfs in een training geen enkele moeite mee. Kortom, ik zat er echt helemaal doorheen. De laatste kilometer probeerde ik mentaal nog zo sterk mogelijk te blijven, want uit mijn lichaam kwam niks meer. De laatste kilometer liep ik nog 3:44 en wat was ik blij dat het er voor mij op zat. Ik was uit mijn lijden verlost.
Mijn eindtijd was 30:14, vijfde plek.
Uitslagen Snertcross lange cross (8000m) mannen top 10
Evaluatie
Slechte race en frustratie
Tja, ik kan er zelf niets anders van maken dan dat dit voor mij een van de slechtste cross is die ik ooit heb gelopen. Waarbij alles in het begin zo goed ging, zo slecht ging het einde ook. Zelf hoopte ik na die vijfde kilometer in 3:29 de laatste 3 kilometer nog door te kunnen versnellen naar 3:20-3:15/km. Omdat dit tempo donderdag in het bos wel goed te behalen was, dacht ik dat ik dit ook wel in zo’n wedstrijd moest kunnen. Maar blijkbaar had ik mezelf toch een beetje overschat. Het rare is dat ik vorig jaar dit soort langere crossen wel goed kon lopen. Het lijkt wel alsof ik dit jaar gewoon al mijn uithoudingsvermogen verloren heb. En dan is het best wel frustrerend dat het met de trainingen allemaal wel goed gaat en in een wedstrijd juist weer helemaal niet.
Warandeloop
De Warandeloop staat alweer over een kleine maand voor de deur. Deze is 10 km, dus nog twee kilometer langer dan deze cross en met een veel sterker loopveld. Zo slecht kan ik dus niet blijven lopen, want anders is de kans om laatste te worden wel erg groot. Ik houd mijn hart vast. Misschien klinkt het allemaal negatief, toch wil ik wel positief proberen te blijven en het hier niet bij te laten. Ik blijf gewoon doortrainen zodat ik straks wel weer betere lange crossen kan lopen.
Komende tijd
Rust en nog 1 cross als tussenwedstrijd
Komende week loop ik even geen wedstrijd. Een weekje rust pakken om te herstellen is wel belangrijk. Zo kan ik mezelf ook weer beter herpakken. Zondag 13 november loop ik de laatste cross voor de Warandeloop, de Maresia cross. Deze is 9,2 km over heuvels en door veel zand. Waarschijnlijk wordt dit weer een zware race, maar wel goed om hieraan te wennen.
Opvoeren van loopvolume
Ook ga ik komende weken iets meer weekkilometers maken om zo mijn volume op te voeren. Afgelopen weken vooral veel weektotalen van 50-60 km gedraaid. Nu wil ik dit opschroeven naar 70, misschien later nog 80 km. Nu wil ik hierdoor zeker niet geblesseerd raken, maar dit is voor mij de enige optie om meer uithoudingsvermogen te krijgen. Voor na de Warandeloop zit ik er nog over na te denken om wat indoorwedstrijden mee te pakken en dan iets van een 800 of 1500 te lopen. Even weer wat kortere wedstrijden met wat meer snelheid. Misschien vind ik het niet zo leuk om veel trainingen en wedstrijden met duur te doen, het is en blijft voor mij toch belangrijk om een goed basisuithoudingsvermogen te hebben voor het komende baanseizoen. Daarom blijf ik hier komende tijd nog aan werken.
Zie ook:
Recent Posts
Tags :
Alle blogs, Eigen verhalen, Hardloopwedstrijden
Share This :
Share:
Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn
