Alle passie en liefde voor hardlopen!
Warandeloop NK cross Tilburg 2022
28 november 2022
Alle blogs,Eigen verhalen,Hardloopwedstrijden
Lucas van der Linden
Hardloper / Medewerker hardloopwinkel
Verslag Warandeloop Tilburg 2022 (NK crossgala mannen lange cross)
Afgelopen zondag 27 november deed ik zoals elk jaar weer mee aan de Warandeloop. Heb nog een tijdje zitten twijfelen tussen de lange of de korte cross, maar aangezien ik vind dat er bij de lange cross wat meer spektakel is, heb ik toch maar besloten voor de lange cross te gaan. De tweede reden hiervoor was dat we nu in het herfst/winterseizoen zitten en dat langere duurtrainingen belangrijk zijn voor een goed basis uithoudingsvermogen. Dus daarom besloot ik de lange cross mee te pakken als een goede wedstrijdprikkel wat een beetje past bij dit seizoen. Daarnaast natuurlijk zoals elk jaar een sterk deelnemersveld met veel Nederlandse en zelfs buitenlandse topatleten. Een super toffe en mooie uitdaging dus!
Voorbereiding op de Warandeloop
Afgelopen weken richting deze grote wedstrijd heb ik vooral mijn loopvolume wat omhoog gegooid. Kort na het baanseizoen liep ik vooral zo 40-50 km per week, wat ik nu opgeschroefd heb naar 70-80 km per week. Ook heb ik nog wat tussenwedstrijden meegepakt, zoals de Snertcross en de Maresiacross om mezelf te testen hoe het er voorstaat met mijn duurvermogen.
Al mijn trainingen waren afgelopen weken dus vooral gericht op het trainen van uithoudingsvermogen. Na twee weken geleden een goede Maresiacross te hebben gelopen, heb ik hierna vooral veel tempohardheid getraind op de langere stukken. Afgelopen week was dinsdag mijn laatste intervaltraining die ik had gedaan. Dit was een baantraining waarbij er 3 x 2000, verdeeld in 1000-1000 (3:15/km en 3:10-3:05/km) met 4 minuten seriepauze en als kers op de taart nog 2 x 400 (72”-67”) met 30 seconden pauze. Vooral die 2000’tjes voelden voor mij nog best wel pittig aan, maar die 400’tjes gingen bijna moeiteloos. De dagen hierna heb ik eigenlijk alleen maar rustige herstelloopjes gedaan om zo optimaal opgeladen te zijn voor zondag. Deze herstelloopjes waren niet veel langer dan 40-50 minuten met als afsluiting nog 5 x 15 seconden versnellen. Het grappige vond ik zelf dat ik tijdens de herstelloopjes al helemaal uitkeek naar de versnellingen. Deze deed ik ook met vol enthousiasme, waardoor deze allemaal rond de 30 km/h gingen. Door die versnellingen te doen had ik eigenlijk al stiekem best wel veel zin in het baanseizoen om te gaan trainen voor de kortere afstanden.
Strategie
Een paar dagen voor het NK had ik mezelf voorgenomen om de race progressief te gaan lopen. Dit pakte ook super goed uit bij de Maresiacross, dus wilde ik hier weer hetzelfde gaan doen. De eerste helft van de wedstrijd mezelf inhouden en in de tweede helft geleidelijk wat meer gas geven. Toch had ik bij mezelf nog wat twijfels of dit ook voor zo’n grote wedstrijd de goede manier van racen was. Het veld bestaat niet zoals in de regiocrossen uit recreanten, maar uit snelle topatleten die niet vies zijn van het aanhouden van hoge tempo’s. Ik was bang dat ik door deze strategie een te groot gat had op de anderen en deze niet meer dicht zou kunnen lopen. Maar aan de andere kant wist ik van mezelf dat langere afstanden niet mijn sterkste punt is, dus vond ik dit toch het proberen waard. Ik koos genieten van een mooie race boven goed moeten presteren.
De wedstrijd
Na het inlopen en wat loopscholing stonden we in een lange rij bij de start. Dit vind ik altijd het meest vervelende moment van de wedstrijd, omdat je dan vaak staat te bibberen in de kou.
Zoals verwacht was iedereen na het startschot al snel weg. Ik hield me iets in, maar kon nog wel wat plaatsen opschuiven naar voren. Mijn eerste km ging ook in 3:12, wat natuurlijk best wel hard openen is. Na deze eerste kilometer koos ik er daarom ook voor om het tempo weer wat omlaag te brengen. Het gevolg was dat ik door best wel wat atleten ingehaald werd, waaronder Jeroen (mijn teamgenoot van Spiridon). Jeroen vormde samen met een aantal anderen een klein groepje die op een afstandje voor mij liepen. Dit groepje kon ik goed gebruiken als richtpunt om hier later naartoe te lopen. Na 2-3 km zakte er nog steeds niemand in, waardoor ik heel even aan mezelf begon te twijfelen om het tempo nu al wat meer op te voeren. Toch kon ik mezelf hiervan weerhouden en geduldig afwachten totdat er iets zou gebeuren. Het waren veel kilometers die nog te gaan waren.
Ik die geduldig mijn eigen race blijf lopen
Kilometer 5 was voor veel atleten het dode punt. Ik merkte dat ik op de groep voor me begon in te lopen. Zodra ik langs de atleten liep had geen van hen nog de kracht om met mij mee te lopen. Ik was blij, omdat ik nu wist dat mijn geduld werd beloond. Op de helft van de tweede ronde kwam ik ook Jeroen voorbij. Ondanks dat Jeroen er al wel een beetje doorheen zat, probeerde hij toch voor even met mij mee te gaan. Ik vond het knap dat hij dit er nog uit wist te halen, al was het uiteindelijk niet helemaal zijn race.
Tweede helft van de race, ik begon wat plekken naar voren te schuiven
Al snel begon ik de mensen voor mij te naderen en in te halen. Uiteindelijk kwam ik bij het groepje met Dennis. De mensen achter hem hadden er duidelijk geen zin meer in om met mij mee te gaan. In tegenstelling tot de rest besloot Dennis wel met mij mee te gaan, samen met Ricardo. Wij vormden in de derde ronde samen een groepje. Ondanks hun mentale doorzettingsvermogen wist ik de twee in de laatste ronde toch nog te lossen, al kostte het mij wel veel moeite. Voor mij was het dode punt ook gekomen, dit was de laatste ronde.
Derde ronde van de race, in duel met Dennis
Laatste ronde van de wedstrijd, begon hier al wat meer vermoeid te raken
In de laatste ronde kon ik nog naar iemand voor mij lopen. Deze haalde ik in, maar wist bij me te blijven en mij uiteindelijk een halve kilometer voor de finish nog voorbij te komen. Ik wilde meegaan, probeerde mezelf mentaal nog te pushen, maar lichamelijk zat dat er helaas niet meer in. Het laatste stuk versnelde ik wat met een nog soort van halve eindsprint op het laatste rechte stuk, wat resulteerde in een 46e plaats in een tijd van 33:04.
Uitslagenlijst met een 45e plaats van de 61 als eindresultaat
Eindtijd en gemiddeld tempo van de race
Evaluatie
Dit is een race waarvan ik kan zeggen dat het succesvol was. Mijn strategie werkte prima en dat heeft mij weer wat meer vertrouwen gegeven. Soms is het in een race gewoon geduld hebben, wat voor mij niet altijd even makkelijk is als ongeduldig persoon. En toch weer een minuut eraf gelopen ten opzichte van vorig jaar. Ook al is het een super sterk veld, het valt wel een beetje tegen als je ziet dat je ergens helemaal onderaan de uitslagenlijst staat. Dan wil ik toch al snel harder kunnen lopen, maar daar heb ik op de langere afstanden de snelheid niet voor. Ik weet van mezelf dat ik korte afstanden hard kan sprinten, maar dat voor de langere afstanden mijn IAT snelheid wat lager en daardoor dus wat meer beperkt is. En aangezien ik komend baanseizoen mezelf wat meer ga richten op de kortere afstanden, is zo’n lange afstand van 10 km in 18 km/h gemiddeld nog helemaal niet zo slecht. Ondanks mijn kritische kijk heb ik ontzettend lekker gelopen en hierdoor dus ook erg kunnen genieten van deze wedstrijd. Daar draait het ook denk ik het meeste om.
Komende wedstrijden
Komende weken heb ik eerlijk gezegd niet zo heel veel wedstrijdplannen. Wellicht dat ik nog een aantal regiocrossjes mee ga pakken om het wedstrijdritme erin te houden. Misschien ergens in januari / februari indoor als goede snelheidsprikkel. Verder ga ik gewoon lekker doorwinteren naar het baanseizoen 🙂
Zie ook:
Share:
Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn
