On Cloudboom Strike (review): On’s snelste wedstrijdschoen
Alle passie en liefde voor hardlopen!
Februari 2023: Voor mij een periode uit de running
19 februari 2023
Alle blogs,Blogs,Eigen verhalen,Onderwerpen
Lucas van der Linden
Hardloper / Medewerker hardloopwinkel
Februari 2023 en hoogstwaarschijnlijk ook komende maand(en) is niet bepaald voor mij een hoogtepunt. De gedachte om nog door te kunnen trainen was voor mij helaas te positief. Ongeveer een maand geleden kwam ik in een nogal vervelende situatie terecht. Dit heeft zich waarschijnlijk al meer dan een half jaar afgespeeld, zonder dat ik het zelf door had. Ik zal vast niet de enige zijn die zoiets mee maak en denk dat het daarom goed is om mijn verhaal met jullie te delen. Vandaag ga ik jullie daarom ook meer over mijn situatie vertellen.
Voordat alles begon
Covid
In de periode voor mijn diagnose heb ik lekker veel kunnen trainen en crossen kunnen lopen. Zo had ik mijn zinnen gezet op het NK cross in Tilburg die ik ook naar mijn mening goed had gelopen. Dit gaf mij goede hoop richting andere wedstrijden. Het eerste voorgeval deed zich enkele dagen na de Warandeloop voor, zo’n begin december. Ik had Covid opgelopen. Hier werd ik zieker van dan ik er dacht van te worden. Het ademhalen ging lastig en heb voor een tijdje verhoging gehad. Hierdoor heb ik zeker iets van een week rust moeten houden.
Na Covid
Toen ik mijn trainingen had hervat, kwam ik erachter dat mijn hartslag na enige tijd lopen ontzettend snel omhoog ging. Tijdens een rustige duurloop is deze normaal gesproken rond de 130 en nu was deze boven de 150. Daarbij begon ik ook kortademig te worden, alsof ik niet meer rustig en diep in kon ademen. Dit heb ik nog zeker voor een paar weken gehad.
Vooruitgang training
Een aantal weken later leek hier weer wat meer vooruitgang in te zitten. Ik kwam weer terug op mijn oude niveau. Toch had ik voor mezelf besloten om voorlopig geen wedstrijden meer te lopen. Ondanks dat alle trainingen goed gingen, was een wedstrijd waarbij je een half uur alles moet geven waarschijnlijk nog wat teveel. Dus probeerde ik mijn trainingsritme op te pakken en kilometers te blijven maken.
Begin problemen
Ik was blij dat de trainingen eindelijk weer goed gingen. Ik kon alle soorten interval weer doen waarbij de hoge tempo’s makkelijk liepen. Voor mezelf had ik besloten om in januari nog even rust te houden en in februari weer voor wedstrijden te kijken. Misschien dat ik ook nog een indoorwedstrijd mee wilde pakken en dan een kortere afstand, zoals een 800m.
Helaas begonnen zich bij mij opnieuw problemen voor te doen. Vooral na het lopen raakte ik snel vermoeid, veel sneller dan normaal. Ook na een dag op school, werk of stage was ik bek af. Later begon ik tijdens mijn trainingen last van buikpijn te krijgen. Een soort van steek-/krampachtige pijn. Tijdens de duurlopen merkte ik hier eerst niet zoveel van. Het was vooral tijdens de baantrainingen, waarbij de tempo’s wat hoger lagen met kortere rustpauzes. In het begin kon ik deze trainingen nog afmaken, maar later begon dit zo erg te worden dat dit zelfs helemaal niet meer kon. Toen ik de baantraining voor de tweede keer op rij moest staken, wist ik dat er iets niet goed was.
Diagnose
Eerst besloot ik om naar de huisarts te gaan. Na een aantal onderzoeken besloot hij mij door te sturen naar het ziekenhuis voor een colonscopie. Dit is een kijkonderzoek, waarbij ze met een slangetje met een camera erop in je darmen gaan kijken of er iets afwijkends te vinden is. Dit had ik op woensdag 1 februari. Uit dit onderzoek kwam inderdaad dat er iets mis was. Ik had namelijk twee ontstekingen in mijn dikke darm. Eentje bij de endeldarm en eentje net boven de appendix (blinde darm). Ik werd gediagnosticeerd met colitis ulcerosa, een chronische ontsteking aan de dikke darm. Mij werd uitgelegd dat dit een auto-immuunziekte is waarbij lichaamseigen cellen elkaar aanvallen waardoor ontstekingen kunnen ontstaan. Tegen de ontstekingen kreeg ik medicatie mee. De eerste arts in het ziekenhuis die ik had gesproken vertelde mij dat het een paar weken zal gaan duren voordat de medicatie aan zal slaan en dat ik mij weer beter zal gaan voelen.
Na de diagnose
Helaas bleef het niet alleen voor mij bij de diagnose, maar begon ik kort na de colonscopie ook ziek te worden. Ik voelde mij constant moe en had veel last van hoofdpijn en duizeligheid. De eerste dagen na het onderzoek probeerde ik nog alleen maar rustige loopjes te doen, maar op een gegeven moment ging het zo zwaar dat ik zelfs hiermee moest stoppen. Voor mij was er op de opleiding (fysiotherapie) net een nieuwe periode in gegaan om stage te lopen. De maandag na het onderzoek stond ik op het punt om hier naartoe te gaan, totdat ik door de duizeligheid en vermoeidheid bijna op de grond viel. De ziekte was blijkbaar serieuzer dan ik dacht.
Hierdoor heb ik mijn stage dus af moeten zeggen. Er kwam maar geen verbetering in mijn gezondheid, waardoor ik uiteindelijk niet meer naar school kan, niet meer kan werken en niet meer hard kan gaan lopen. Best wel frustrerend als alles plotseling stil ligt.
Het tweede gesprek
Maandag 13 februari moest ik weer naar het ziekenhuis voor een gesprek waaronder het verder bespreken van de uitslag van de colonscopie. De arts liet mij beelden zien van het onderzoek. Hierop was te zien dat er aften/zweren op mijn darmwand zaten. De arts legde uit dat dit voor de stekende pijn kan zorgen en doordat de darmwand niet meer geheel intact was de voedingsstoffen bij mij minder goed opgenomen konden worden. Dit gaf mij het gevoel van vermoeidheid en zwakte. Omdat ik na twee weken nog geen vooruitgang zag in mijn herstel, besloot ik te vragen hoe lang het nog zou gaan duren voordat ik weer mijn dagelijks leven op kon pakken. Deze arts zei dat het ongeveer een maand zou duren totdat de medicatie aanslaat en er weer vooruitgang te zien is. En dat het zelfs 3 maanden zou duren totdat ik weer volledig hersteld ben. Dat was voor mij best wel een klap in het gezicht, aangezien ik zo lang zo weinig kan doen.
Op dit moment...
Op dit moment ben ik nog steeds herstellende van deze ontstekingen. De medicatie lijkt te werken, al gaat dit voor mijn gevoel maar heel langzaam beter. Stiekem hoop ik sneller beter te worden dan de verwachtingen in het ziekenhuis. Ik wil weer alles kunnen doen, zeker als het om hardlopen gaat. De arts in het ziekenhuis vertelde mij ook dat het maar de vraag is of ik na mijn herstel op mijn huidige niveau verder kan trainen. Ik hoop het echt, want ik ben nou eenmaal iemand die alles wilt geven om resultaat te halen. Voor mij best wel lastig om te horen, zeker nu het nog steeds onzeker is wat ik na het herstel allemaal nog wel en niet meer kan.
Omgang met tegenslag
Plezier terug vinden
Zoals in een eerdere blog over tegenslag, dit is er voor mij zo’n eentje. Door een langere tijd niets meer te kunnen doen, merk ik dat dit mij een mentale deuk geeft. Zeker wat betreft het hardlopen. Ik heb het gevoel dat mijn motivatie om straks weer hard te lopen op dit moment ver te zoeken is. Daarom heb ik voor mezelf besloten dat zodra ik weer beter ben, eerst een tijdje voor mezelf ga trainen voordat ik weer op de trainingen ben. Zo hoop ik straks mijn plezier in het hardlopen weer terug te vinden.
Niet stil blijven zitten
Ook probeer ik elke dag buiten voor een half uurtje te gaan wandelen. Zo blijf ik niet heel de dag stilzitten en probeer ik nog wel iets te doen. Daarnaast heb ik mijn zinnen alvast gezet op het baanseizoen. Wellicht dat ik over enkele maanden weer wedstrijden kan gaan lopen. Hopelijk kan ik dan eindelijk eens een keer een 400m lopen, wat er vorig baanseizoen nog niet van gekomen was. Daarnaast hoop ik natuurlijk mijn al staande PR’s op de 800m, 1500m en 3000m te verbeteren.
Positief blijven
Voor nu probeer ik positief te blijven en vooruit te blijven kijken. Gezondheid is op dit moment gewoon het belangrijkste. Helaas heeft mijn lichaam langer de tijd nodig om te herstellen dan ik van tevoren dacht. Hopelijk loopt mijn herstel voorspoedig en kan ik zo snel mogelijk alles weer doen.
Zie ook:
Recent Posts
Tags :
Alle blogs, Blogs, Eigen verhalen, Onderwerpen
Share This :
Share:
Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn
